Gedicht: Stil

fotografie Mevrouw R.

Stil

Als mensen verweerde, versleten sporen van
het leven worden; stillevens van eenzaamheid

als mensen zich laten voortduwen door anderen, in de wind
omdat ze niet meer vooruitgaan; stillevens van machteloosheid

als mensen alleen nog in het eigen lichaam ronddwalen
omdat de rek uit de geest is gehaald; stillevens van achterblijven

worden ze weggestopt in donkere hoeken,
niet te zichtbaar; meer dood dan levend

stillevens van vergankelijkheid
met te weinig visite.

 

Blog-archief

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *