Melancholische Perzische

Melancholische PerzischeEen gravure. De korrelige structuur van de foto is kenmerkend voor een zinkografie. Denk maar aan een zinken teil en je snapt het wollige.
Met als eerste opvallende detail de wulpse roze rok. Met gemak zie je de heupen en de rok deinen op het opzwepende oriëntaalse ritme. Een voluptueuze buik die een beetje scheef hangt, door de zwaartekracht van het nonchalante liggen. Waarom ook niet? Wie heeft tenslotte bedacht dat een buik strak moet zijn?

Om de enkel een bandje, waarschijnlijk van zilver met kleine belletjes die speels tinkelen als je beweegt. Lichtheid in een somber leven. Een arm ondersteunt het hoofd, een dikke vlecht langs de nek  gedrapeerd op het jasje. Bewust van de fotograaf. De blik introvert naar beneden. Willen verdwijnen van het beeld, dit in tegenstelling tot de buik. De andere arm in een pose die we als verleidelijk zouden kunnen zien, al werkt de gezichtsuitdrukking niet erg mee.

Het dikke tapijt voorzien van prachtige patronen en kleuren. Gouden knopen op het jasje en langs de minirok een gouden bandje. Royale bank om op te liggen. Linksboven de bank staat het cijfer 593 geschreven, in kleine blauwe letters.

Ooit lang geleden zag ik een expositie met foto’s van diverse harems. Nooit vergeet ik meer die fotobeelden van de eunuchs. Slaven die elders gecastreerd werden en de enige mannen die in een harem mochten verblijven. De triestheid zichtbaar in de ogen. Ik herinner mij het overnemen van zachte vrouwelijke trekken in hun gezicht en lichaam door wegkwijnende mannelijkheid. Het maakte veel indruk.
De rijkdom en luxe van de harem, helemaal niets in vergelijk met het wegnemen van de essentie van een mens. Intens wreed.

Dit deel, En perse types, costumes en Mœurs,  is een onderdeel van het boek Autour du monde Aquarelles Souvenir Voyages. Ca. 1900 uitgegeven door L.Boulanger, Boulevard Montpernasse. Dit boek moet tot de verbeelding hebben gesproken voor iedereen die toen de foto’s bekeek.

Bij een treurige meneer vond ik een stapeltje rommelige papiertjes. Op een daarvan stond deze melancholische Perzische uit een harem. De meneer hield zijn verkooppraatje maar ik was al op reis. Het drong niet tot mij door. Reizen met de restjes van dit boek op schoot door het zien van de kleding, de dagelijkse taferelen en de landschappen.

Ik ga er even tussenuit en hoop u weer terug te zien na de zomer.
En pak in de tussentijd uw allermooiste boek en leg het op uw schoot.

Blog-archief

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *